امین صانعی معاون روابط‌عمومی و اطلاع‌رسانی وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در یادداشتی نوشته است: یکی از موضوعات مهم و مورد مناقشه کارشناسان بحث کاربری آثار تاریخی و برگزاری رویدادهای هنری در این ابنیه به خصوص آثار قرار گرفته در فهرست جهانی یونسکو است.
برخی از کارشناسان صرفا حفاظت را توصیه می‌کنند و عده‌ای بر این باورند برگزاری رویدادهای فرهنگی و هنری در آثار ثبت جهانی و ابینه تاریخی در واقع نمایشی از ظرفیت فرهنگ و تاریخ ایران و در نهایت گامی برای توسعه صنعت گردشگری است. در این یادداشت بخشی از تجربه بین المللی بزرگ‌ترین رویداد ورزشی دنیا یعنی افتتاحیه المپیک ۲۰۲۴ در سایت جهانی کاخ و باغ ورسای در پاریس را بررسی می‌کنیم.
برای نخستین بار در تاریخ بازی‌های المپیک مدرن، مراسم افتتاحیه پاریس ۲۰۲۴ در قلب یکی از میراث جهانی یونسکو برگزار شد.
مراسم افتتاحیه المپیک ۲۰۲۴ از این جهت غیرعادی است که در یک استادیوم برگزار نمی‌شود، بلکه در قلب شهر، در مکانی که در سال ۱۹۹۱ در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است برگزار می‌شود. طی دو هفته، کرانه‌های رود سن و میراث‌های جهانی اطراف آن، میزبان تعدادی از رویدادهای بازی‌های المپیک پاریس، از جمله والیبال ساحلی در برج ایفل، جودو و کشتی در میدان شان دو مارس، شنای ماراتن از پل الکساندر سوم، شمشیربازی و تکواندو در کاخ بزرگ، تیراندازی با کمان در هتل ملی لزنولید و حرکات بریک، سبک آزاد BMX، اسکیت‌برد و بسکتبال ۳x۳ و همچنین مسابقات سه‌گانه، دوچرخه‌سواری و دو و میدانی همه در میدان کنکورد، کاخ و باغ‌های ورسای که از سال ۱۹۷۹ در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد نیز میزبان مسابقات سوارکاری بود.
از آنجایی که المپیک به استادیوم‌های خیره کننده‌اش معروف است. از جمله استادیوم لانه پرنده در بازی‌های ۲۰۰۸ پکن، المپیا استادیوم در بازی‌های مونیخ ۱۹۷۲ و سالن یادبود لس‌آنجلس در سال‌های ۱۹۳۲ و ۱۹۸۴. اما در سال‌های اخیر، ساخت این سازه‌ها بر طمع و زیاده‌روی این رویداد پرهزینه افزوده‌اند. ملت‌ها فریب خوردند و میلیاردها دلار برای ساختن ساختمان‌هایی با طول عمر کوتاه هزینه کردند.
با توجه به اینکه شهرهای میزبان المپیک اکنون به دنبال هوشمندی و مسئولیت‌پذیری مالی هستند، پاریس استانداردی را برای سادگی در عین شیک بودن تعیین کرده است. این شهر برای تأثیرگذاری بر مخاطب، نیازی به مجموعه‌ای از سازه‌های جدید نداشت. برای قرن‌ها، این شهر و منطقه مملو از شاهکارهای معماری بوده است. برای ارائه یک بیانیه بزرگ، این منطقه فقط کافی است زیبایی طبیعی خود را به نمایش بگذارد.
اگر برخی از المپیک‌ها میزبان را صرفا به یک وسیله جانبی برای رسیدن به هدف خود تبدیل کرده است، پاریس برعکس عمل کرد و از این بازی‌ها برای تجهیز و تقویت گردشگری و میراث‌فرهنگی خود استفاده کرد. شاید ورود المپیک ۲۰۲۴ اولین نفوذ مدرنیته در کاخ ورسای نباشد، اما یک رویداد غیرمعمول است. در همان زمینی که در دورانی پادشاهان و رهبران جهان شکار می‌کردند، سوارکاری می‌کردند و تصمیماتی می‌گرفتند که تاریخ را رقم می زد اکنون تماشاگران برای خوردن کوکاکولای مجانی در فنجان‌های پلاستیکی صف می‌کشیدند و مخفیانه با سیگارهایشان به لابلای درختان می‌رفتند. در همان جایی که جنگ جهانی اول به طور رسمی پایان یافت، گردشگران با صدای بلند از نبود وای فای شکایت کردند. اما نکته مهم اینجاست - هیچ کدام از اینها چیز بدی نیست. تاریخ اگر زمینه‌ای برای نمایش نداشته باشد، معنای خود را از دست می‌دهد، و اگرچه قصر ورسای در حال حاضر چیزی کمتر از دوران قرن شانزدهمش ندارد، شاید دیدن آن در تضاد مستقیم با غرفه‌های امتیازات و و بنرهای موقت، این زیبایی را بیش از پیش به نمایش بگذارد.
تجربه موفق پاریس که علاوه بر رعایت موضوع نخست یعنی حفاظت از آثار تاریخی زمینه برگزاری رویداد را در قلب میراث جهانی این شهر زمینه تجربه متفاوت گردشگران از حضور در سازه های مدرینه به حضور در قلب تاریخی پاریس را رقم زد. اما برگزاری این رویداد یک نکته را در ذهن پر رنگ می‌کند اینکه ایران می تواند با این همه ظرفیت با رعایت اصل حفاظت از آثار تاریخی میزبان رویدادهای فرهنگی و هنری در آثار تاریخی خود در شهرهای مختلف باشد برگزاری کنسرت علیرضا قربانی در سایت جهانی تخت جمشید پس از ۴ دهه یکی از نمونه‌های موفق این سبک رویدادها است.
اکنون در گام‌های مهم‌تر وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی با برنامه‌ریزی دقیق می‌تواند بستری مناسب برای تبلیغ رویدادهای مهم هر سال در قالب یک تقویم بین المللی به عنوان نقطه عطف برنامه ریزی گرشگری اقدام کند. این موضوع علاوه بر حضور گردشگران خارجی در ایران و تجربه شیرین حضور در یک رویداد تاریخی و فرهنگی می‌تواند کمک شایانی به اقتصاد گردشگری جوامع محلی انجام دهد.
انتهای پیام/
نظر شما